این عارضه بسته به شدت علائم، مدت زمان درگیری، و شرایط زمینهای بیمار متفاوت است. بهطور کلی، درمانها در دو دستهی اصلی غیرجراحی و جراحی قرار میگیرند. در ادامه، همه روشهای درمانی رایج را معرفی میکنیم:
درمانهای غیرجراحی (محافظهکارانه)
استراحت و کاهش فشار روی انگشت پرهیز از فعالیتهایی که باعث تحریک تاندون میشوند.
اجتناب از حرکات تکراری یا فشار زیاد بر انگشتان (مثلاً تایپ زیاد یا استفاده طولانی از ابزارهای دستی).
آتل بستن (Splinting) بستن آتل برای صاف نگه داشتن انگشت، معمولاً در شب.
این کار باعث کاهش التهاب و جلوگیری از قفل شدن انگشت میشود.
دوره استفاده معمولاً بین ۳ تا ۶ هفته است.
مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن.
به کاهش درد و التهاب کمک میکند.
بهتنهایی درمان کامل نیست، اما در کنار روشهای دیگر مؤثر است.
تزریق کورتیکواستروئید (کورتون) تزریق مستقیم داروی ضد التهاب در ناحیه غلاف تاندون.
در بسیاری از موارد (بهخصوص در مراحل اولیه)، باعث بهبود چشمگیر یا حتی درمان کامل میشود.
گاهی نیاز به یک تزریق دوم در فاصله چند هفته وجود دارد.
اگر به دنبال درمان با این روش هستید کلینیک
دکتر محسن خالدی یکی از مراکز معتبر و حرفهای در این زمینه میباشد.
فیزیوتراپی و تمرینات کششی تمرینات افزایش انعطافپذیری و کاهش خشکی مفصل.
استفاده از تکنیکهای گرما، ماساژ عمقی و اولتراسوند درمانی.
درمانهای جراحی
جراحی آزادسازی غلاف تاندون (Trigger Finger Release) روشی مؤثر و رایج برای موارد شدید یا مقاوم به درمان غیرجراحی.
در این روش، با ایجاد برش کوچکی در کف دست، تاندون را آزاد میکنند تا راحتتر حرکت کند.
معمولاً بهصورت سرپایی و با بیحسی موضعی انجام میشود.
زمان بهبود کامل: ۲ تا ۶ هفته، بسته به فرد و شدت بیماری.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟اگر علائم بیشتر از چند هفته باقی ماندند، درد افزایش یافت یا انگشت قفل شد، حتماً باید با پزشک متخصص ارتوپدی یا دست مشورت شود.