آیا قرص‌های مکمل در بهبود آرتروز تاثیر دارند؟

قرص‌های مکمل می‌توانند در مدیریت و بهبود علائم آرتروز مؤثر باشند اما تأثیر آن‌ها بستگی به نوع مکمل وضعیت فردی بیمار و شدت عارضه دارد. در اینجا به برخی از رایج‌ترین مکمل‌ها و نحوه تأثیر آن‌ها بر این عارضه می‌پردازیم:
گلوکزامین و کاندرویتین: این مکمل‌ها به سلامت غضروف‌ها کمک کرده و می‌توانند درد مفاصل را کاهش دهند. نتایج تحقیقاتی در مورد تأثیر گلوکزامین متفاوت است.
امگا-۳: اسیدهای چرب امگا-۳ که در ماهی‌های چرب یافت می‌شوند خاصیت ضد التهابی دارند و به کاهش درد و التهاب مفاصل آرتروزی کمک می‌کنند.
ویتامین D: کمبود ویتامین D می‌تواند علائم این عارضه را تشدید کند. مکمل‌های ویتامین D به بهبود سلامت استخوان‌ها و کاهش التهاب مفاصل کمک می‌کنند.
کلاژن: این پروتئین به تقویت غضروف‌ها و کاهش التهاب مفاصل کمک می‌کند و ممکن است علائم این عارضه را کاهش دهد.
آنتی‌اکسیدان‌ها (ویتامین C و E): این ویتامین‌ها به کاهش التهاب و محافظت از غضروف‌ها در برابر آسیب‌های اکسیداتیو کمک می‌کنند.
مکمل‌های گیاهی: گیاهانی مانند زنجبیل و کورکومین دارای خواص ضد التهابی هستند که می‌توانند درد و التهاب مفاصل آرتروزی را کاهش دهند.

مزایا و معایب مکمل‌ها

مزایا
کاهش التهاب و درد مفاصل
بهبود انعطاف‌پذیری و حرکت مفاصل
کمک به تقویت غضروف‌ها و استخوان‌ها
کاهش سفتی مفاصل و بهبود کیفیت زندگی
معایب
تأثیرات مکمل‌ها ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد و در برخی موارد تأثیر قابل توجهی نداشته باشد.
مصرف نادرست یا بیش از حد برخی مکمل‌ها می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد.
برخی از مکمل‌ها ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشند بنابراین مهم است که قبل از شروع مصرف مکمل‌ها با پزشک مشورت کنید.

نتیجه‌گیری

قرص‌های مکمل می‌توانند به بهبود علائم آرتروز کمک کنند اما باید توجه داشت که مکمل‌ها به تنهایی نمی‌توانند درمان قطعی برای این عارضه باشند. برای کسب بهترین نتایج باید مکمل‌ها را در کنار دیگر روش‌های درمانی مانند فیزیوتراپی، داروهای ضد التهابی و درمان های کم تهاجمی به کار برد. مشورت با پزشک قبل از مصرف مکمل‌ها برای اطمینان از مناسب بودن آن‌ها برای وضعیت فردی و جلوگیری از عوارض جانبی ضروری است.

برای درمان این بیماری علاوه بر مصرف مکمل‌ها روش‌های مختلف دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند به کاهش درد، التهاب و بهبود حرکت مفاصل کمک کنند. در اینجا برخی از این روش‌ها را شرح می‌دهیم:

درمان با سلول‌های بنیادی

در سال‌های اخیر درمان این بیماری با استفاده از سلول‌های بنیادی به عنوان یک روش نوین و امیدوارکننده مطرح شده است. سلول‌های بنیادی می‌توانند به ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده و تحریک رشد غضروف‌ها کمک کنند. این درمان به‌ویژه در مواردی که غضروف مفصل آسیب دیده باشد و گزینه‌های جراحی در دسترس نباشند مفید است. سلول‌های بنیادی معمولاً از خون یا چربی خود بیمار استخراج می‌شوند و سپس به داخل مفصل آسیب‌دیده تزریق می‌شوند تا فرآیند ترمیم و بازسازی غضروف‌ها تسریع یابد. اگر قصد درمان آرتروز با سلول های بنیادی را دارید می‌توانید به دکتر محسن خالدی مراجعه کنید.

درمان دارویی

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و مسکن‌ها برای کاهش درد و التهاب مفاصل آرتروزی بسیار مؤثرند. داروهای دیگری مانند استروئیدها نیز در موارد خاص برای کاهش التهاب استفاده می‌شوند اما مصرف طولانی‌مدت آن‌ها می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد.

فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی

فیزیوتراپی به بیماران مبتلا به آرتروز کمک می‌کند تا با تقویت عضلات اطراف مفصل فشار کمتری بر آن وارد کنند. تمرینات ورزشی مانند پیاده‌روی، شنا و تمرینات کششی می‌توانند به بهبود دامنه حرکتی مفصل و کاهش سفتی آن کمک کنند.

درمان‌های غیرجراحی

درمان‌هایی مانند تزریق‌های داخل مفصلی، تزریق هیالورونات (برای افزایش روانکاری مفصل) یا استروئیدها (برای کاهش التهاب) به تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل کمک می‌کنند. همچنین برخی از افراد از درمان‌های گرم و سرد برای کاهش درد استفاده می‌کنند.

جراحی

در صورت شدت عارضه و ناکافی بودن درمان‌های دیگر ممکن است جراحی لازم باشد. جراحی تعویض مفصل (مانند زانو یا لگن) یکی از روش‌های رایج برای درمان آرتروز شدید است که به افراد کمک می‌کند تا به عملکرد طبیعی مفصل بازگردند.
این روش‌ها می‌توانند در کنار هم و بسته به شدت این بیماری و وضعیت بیمار به بهبود علائم و کاهش پیشرفت بیماری کمک کنند. برای انتخاب بهترین روش درمان مشاوره با پزشک متخصص ضروری است.

برای پیشگیری از این بیماری رعایت نکات زیر مفید است:
حفظ وزن سالم: اضافه وزن فشار اضافی به مفاصل وارد می‌کند.
ورزش منظم: تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری مفاصل.
اجتناب از آسیب‌ها: استفاده از تجهیزات حفاظتی و مراقبت از مفاصل در ورزش‌ها.
وضعیت بدن مناسب: حفظ وضعیت صحیح بدن در نشستن، ایستادن و خوابیدن.
تغذیه مناسب: مصرف مواد ضد التهابی و کلسیم برای تقویت مفاصل و استخوان‌ها.
ترک سیگار: سیگار کشیدن خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
پیشگیری از التهاب: مصرف مکمل‌های ضد التهابی مانند امگا-۳ و ویتامین D.
مشاوره پزشکی: معاینات دوره‌ای برای شناسایی مشکلات مفصلی.
این اقدامات می‌توانند خطر ابتلا به این عارضه را کاهش دهند و سلامت مفاصل را حفظ کنند.

این عارضه با علائم مختلفی خود را نشان می‌دهد از جمله:
درد مفاصل: درد در مفصل آسیب‌دیده که با حرکت تشدید می‌شود.
سفتی مفصل: احساس سفتی در مفصل به ویژه پس از استراحت.
کاهش دامنه حرکتی: کاهش توانایی حرکت مفصل به طور کامل.
تورم مفصل: التهاب و تورم در اطراف مفصل.
خشکی مفصل: خشکی که بعد از خواب یا استراحت طولانی‌مدت بروز می‌کند.
صدا دادن مفصل: ایجاد صداهای خش‌خش یا ترکیدن در مفصل.
احساس ضعف و خستگی: احساس خستگی و ضعف در مفصل آسیب‌دیده.
تغییر شکل مفصل: تغییرات ظاهری در مفصل مانند برجستگی‌ها یا اسپور استخوانی.
این علائم می‌توانند به تدریج شدت یابند و در صورت بروز نیاز به مشاوره پزشکی دارند.

افزایش سن

افزایش سن یکی از عوامل اصلی ابتلا به این بیماری است. با گذشت زمان غضروف‌ها ضعیف‌تر و نازک‌تر می‌شوند و این باعث افزایش خطر ابتلا به آرتروز می‌شود. این بیماری در افراد مسن رایج‌تر است.

وراثت

ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به عارضه دارد. افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

آسیب‌های مفصلی

آسیب‌های گذشته مانند شکستگی‌ها یا کشیدگی‌های مفصلی می‌توانند باعث تخریب غضروف‌ها و بروز این عارضه شوند. این آسیب‌ها ممکن است در درازمدت باعث بروز التهاب و تخریب بیشتر مفصل شوند.

چاقی و اضافه وزن

اضافه وزن فشار بیشتری به مفاصل به‌ویژه در مفاصل زانو، لگن و کمر وارد می‌کند. این فشار اضافی می‌تواند به تدریج باعث فرسایش غضروف‌ها و بروز این بیماری شود.

استفاده زیاد از مفصل

افرادی که در شغل خود یا در فعالیت‌های ورزشی از یک مفصل خاص استفاده زیاد می‌کنند ممکن است دچار این عارضه شوند. این فعالیت‌ها فشار زیادی به مفاصل وارد کرده و باعث فرسایش غضروف می‌شود.

التهاب‌های مفصلی (آرتریت‌های التهابی)

بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید که باعث التهاب مزمن مفاصل می‌شوند می‌توانند به بروز این بیماری کمک کنند. التهاب مداوم مفصل باعث آسیب به غضروف و استخوان‌ها می‌شود.

سوءتغذیه

کمبود مواد مغذی مانند ویتامین D، کلسیم و امگا-۳ می‌تواند به ضعف غضروف‌ها و استخوان‌ها منجر شود و خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.

جنسیت

آرتروز در زنان بیشتر از مردان شایع است به‌ویژه پس از یائسگی. تغییرات هورمونی در زنان ممکن است بر ساختار مفاصل تأثیر بگذارد.

آرتروز یک بیماری شایع مفصلی است که علائم آن شامل درد، سفتی، تورم، خشکی و کاهش دامنه حرکتی مفصل است. علل بروز این بیماری می‌تواند شامل افزایش سن، آسیب‌های مفصلی، وراثت، چاقی و استفاده زیاد از مفصل باشد. پیشگیری از این بیماری با حفظ وزن سالم، ورزش منظم، رعایت وضعیت بدن مناسب، تغذیه سالم و جلوگیری از آسیب‌های مفصلی امکان‌پذیر است. علاوه بر این درمان‌های مختلفی مانند داروها، فیزیوتراپی، جراحی و درمان با سلول‌های بنیادی برای کاهش علائم و بهبود وضعیت مفاصل وجود دارند. شناسایی زودهنگام علائم و مشاوره با پزشک می‌تواند در کاهش پیشرفت بیماری و حفظ سلامت مفاصل مؤثر باشد.
از دیدگاه دکتر محسن خالدی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در تهران، این عارضه یک بیماری پیچیده است که نیاز به درمان جامع و متناسب با وضعیت هر فرد دارد. دکتر خالدی با استفاده از روش‌های نوین در طب فیزیکی و توانبخشی به بیماران کمک می‌کند تا با ترکیب درمان‌های غیرجراحی مانند درمان با سلول های بنیادی بهبود قابل توجهی در علائم آرتروز خود تجربه کنند. همچنین مشاوره و پیگیری مداوم در مراحل مختلف بیماری باعث کاهش درد و بهبود حرکت مفاصل می‌شود. به این منظور اگر قصد دریافت مشاوره یا رزرو نوبت را دارید می‌توانید از طریق دکمه دریافت نوبت یا شماره تماس 02182804266 اقدام نمایید.


منابع
clevelandclinic.org
mayoclinic.org