تزریق برای درمان سندروم پیریفورمیس؛ روش‌های نوین و مؤثر

تزریق سندروم پیریفورمیس (تحت گاید سونوگرافی)
تیم محتوای ایران نوبت
1403/06/29

تعریف سندروم پیریفورمیس و علائم شایع آن

Piriformis Syndrome یک وضعیت عصبی-عضلانی است که در آن عضله پیریفورمیس، واقع در ناحیه لگن، به عصب سیاتیک فشار می‌آورد. این فشار منجر به درد، بی‌حسی یا سوزش در باسن و گاهی اوقات در امتداد پای مبتلا می‌شود. سندروم پیریفورمیس اغلب با درد سیاتیک اشتباه گرفته می‌شود، زیرا علائم مشابهی دارد. علائم شایع این عارضه عبارتند از:
درد در باسن: اصلی‌ترین علامت این سندروم درد در ناحیه باسن است که ممکن است به پشت ران یا ساق پا کشیده شود.
احساس سوزش یا بی‌حسی: گاهی اوقات فرد ممکن است در باسن یا پایین پا احساس سوزش یا بی‌حسی داشته باشد.
تشدید درد با نشستن طولانی‌مدت: درد معمولاً با نشستن طولانی‌مدت، دویدن، یا بالا رفتن از پله‌ها تشدید می‌شود.
درد هنگام حرکت لگن: حرکت دادن پا به بیرون یا داخل ممکن است درد را افزایش دهد.
درد هنگام راه رفتن یا فعالیت بدنی: ممکن است درد و ناراحتی حین راه رفتن یا انجام فعالیت‌های روزانه تشدید شود.

علل بروز

علل بروز
آسیب یا ضربه به ناحیه لگن یا باسن: ضربه یا آسیب مستقیم به این ناحیه می‌تواند باعث التهاب یا تنش در عضله پیریفورمیس شود و به عصب سیاتیک فشار وارد کند.
استفاده بیش از حد از عضلات: فعالیت‌هایی که نیاز به استفاده مکرر از عضله پیریفورمیس دارند، مانند دویدن، دوچرخه‌سواری یا حرکات تکراری در ورزش، ممکن است باعث تحریک این عضله شوند.
نشستن طولانی‌مدت: افرادی که به مدت طولانی در یک حالت نشسته می‌مانند، مانند رانندگان یا کارمندان دفتری، در معرض افزایش تنش عضلانی در ناحیه پیریفورمیس هستند.
ناهنجاری‌های آناتومیکی: در برخی افراد، ساختار طبیعی بدن ممکن است باعث ایجاد فشار بیشتر روی عصب سیاتیک توسط عضله پیریفورمیس شود.
التهاب یا اسپاسم عضلانی: التهاب یا اسپاسم در عضله پیریفورمیس می‌تواند عصب سیاتیک را تحت فشار قرار دهد و باعث درد و علائم دیگر شود.
عدم تعادل عضلانی: ضعف یا سفتی در عضلات لگن و پا ممکن است منجر به تنش بیشتر در عضله پیریفورمیس و بروز سندروم شود.

تزریق برای سندروم پیریفورمیس (تحت گاید سونوگرافی)

تزریق برای درمان این عارضه یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش درد و التهاب ناشی از این بیماری است. این روش معمولاً زمانی توصیه می‌شود که درمان‌های غیرتهاجمی مانند فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهاب به تنهایی موثر نباشند. تزریق در این ناحیه می‌تواند شامل مواد مختلفی باشد که به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند.
تزریق کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها داروهای ضدالتهابی قوی هستند که به کاهش التهاب و تورم عضله پیریفورمیس کمک می‌کنند. این تزریق می‌تواند فشار روی عصب سیاتیک را کاهش داده و درد را تسکین دهد.
تزریق بی‌حس‌کننده‌های موضعی: این نوع تزریق می‌تواند به‌طور موقت درد را تسکین دهد و به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا سندروم پیریفورمیس منبع درد است یا خیر.

نحوه انجام تزریق

نحوه انجام تزریق
آماده‌سازی بیمار: بیمار معمولاً به‌صورت خوابیده به پهلو قرار می‌گیرد تا پزشک بتواند به ناحیه لگن و باسن دسترسی داشته باشد.
استفاده از سونوگرافی: پزشک با استفاده از دستگاه سونوگرافی، محل دقیق عضله پیریفورمیس و مسیر عصب سیاتیک را پیدا می‌کند. سونوگرافی تصاویر زنده و دقیقی از ناحیه هدف ارائه می‌دهد و کمک می‌کند که تزریق دقیقاً در محل مناسب انجام شود.
تزریق دارو: پس از تشخیص محل دقیق، پزشک سوزن را به‌آرامی وارد عضله پیریفورمیس می‌کند و دارو (معمولاً کورتیکواستروئید یا بی‌حس‌کننده) تزریق می‌شود. سونوگرافی در طول این فرآیند به پزشک کمک می‌کند تا مطمئن شود که سوزن در محل صحیح قرار دارد.

مزایای تزریق تحت هدایت سونوگرافی

دقت بالا: استفاده از سونوگرافی باعث افزایش دقت تزریق می‌شود و از احتمال اشتباه یا آسیب به بافت‌های اطراف جلوگیری می‌کند.
کاهش عوارض جانبی: هدایت سونوگرافی به پزشک کمک می‌کند تا به‌صورت ایمن‌تر تزریق را انجام دهد و خطر عوارض جانبی مانند خونریزی یا عفونت را کاهش دهد.
افزایش اثربخشی: تزریق دقیق به ناحیه تحت فشار یا ملتهب، باعث افزایش کارایی دارو و بهبود سریع‌تر بیمار می‌شود.
کمترین درد: با دقت بالا و استفاده از سوزن‌های کوچک، درد ناشی از تزریق به حداقل می‌رسد.

مراقبت‌های پس از تزریق

مراقبت‌های پس از تزریق
استراحت اولیه: چند ساعت اول استراحت کرده و از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
اجتناب از فعالیت‌های سنگین: چند روز پس از تزریق از ورزش‌های شدید و فعالیت‌های بدنی سنگین پرهیز کنید.
استفاده از یخ: برای کاهش التهاب و درد، یخ را به مدت 10-15 دقیقه در فواصل منظم استفاده کنید.
انجام تمرینات کششی: تحت نظر پزشک یا فیزیوتراپیست، تمرینات ملایم کششی را برای تقویت عضلات و بهبود به کار ببرید.
پرهیز از نشستن طولانی: از نشستن طولانی‌مدت خودداری کنید و هر چند ساعت کمی راه بروید.
مصرف داروها: داروهای تجویز شده را به‌موقع مصرف کنید.
مراقبت از محل تزریق: محل تزریق را تمیز و خشک نگه دارید تا از عفونت جلوگیری شود.

عوارض احتمالی

عوارض احتمالی تزریق معمولاً نادر هستند، اما در برخی موارد ممکن است بروز کنند. در زیر به برخی از این عوارض اشاره می‌کنیم:
درد یا ناراحتی موقتی در محل تزریق: ممکن است بلافاصله پس از تزریق در محل تزریق احساس درد یا ناراحتی موقتی داشته باشید که معمولاً طی چند روز از بین می‌رود.
کبودی یا تورم: ممکن است کبودی یا تورم خفیفی در ناحیه تزریق ایجاد شود که به‌طور معمول خودبه‌خود بهبود می‌یابد.
عفونت: هرچند نادر، اما احتمال عفونت در محل تزریق وجود دارد. علائم عفونت شامل قرمزی، گرما، تورم یا ترشح از محل تزریق است.
واکنش آلرژیک: در موارد نادر، ممکن است برخی افراد به مواد تزریقی واکنش آلرژیک نشان دهند. علائم آن می‌تواند شامل خارش، تورم یا تنگی نفس باشد.
افزایش موقتی درد: در برخی موارد، درد در روزهای اول پس از تزریق ممکن است افزایش یابد، اما معمولاً این درد موقتی است.
آسیب به عصب یا بافت: در صورتی که تزریق به‌درستی انجام نشود، احتمال آسیب به عصب یا بافت اطراف وجود دارد، اگرچه این عارضه بسیار نادر است.
واکنش به کورتیکواستروئیدها: در صورت استفاده از کورتیکواستروئیدها، برخی از افراد ممکن است واکنش‌هایی مانند افزایش قند خون یا نوسانات خلقی تجربه کنند.
در صورت بروز هرگونه علائم نگران‌کننده مانند تب، افزایش شدید درد، یا علائم عفونت، حتماً باید با پزشک خود مشورت کنید.

چه کسانی کاندیدای مناسب برای این روش هستند؟

چه کسانی کاندیدای مناسب برای این روش هستند؟
کاندیداهای مناسب برای تزریق این عارضه شامل افرادی می‌شوند که:
به درمان‌های غیرتهاجمی مانند فیزیوتراپی و دارو پاسخ نداده‌اند.
درد مزمن در باسن دارند که به پاها انتشار می‌یابد.
اسپاسم‌های شدید عضله پیریفورمیس را تجربه می‌کنند.
تشخیص دقیق سندروم پیریفورمیس از طریق معاینه یا تصویربرداری داشته‌اند.
در نشستن طولانی یا فعالیت‌های روزمره درد زیادی دارند.
به دنبال یک روش کم‌تهاجمی و غیرجراحی برای درمان هستند.

کلام پایانی

در نهایت، این عارضه می‌تواند زندگی روزمره افراد را با درد و ناراحتی تحت تأثیر قرار دهد. تشخیص دقیق و استفاده از روش‌های درمانی مناسب مانند فیزیوتراپی، تزریق‌های تحت هدایت سونوگرافی، و تمرینات کششی می‌تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. انتخاب یک متخصص مجرب برای درمان و پیگیری مراقبت‌های لازم پس از درمان از اهمیت بالایی برخوردار است. با پیگیری دقیق و رعایت توصیه‌های پزشکی، بسیاری از افراد می‌توانند به زندگی عادی بازگردند و درد را مدیریت کنند.
دکتر محسن خالدی، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در تهران ، با تجربه و دانش تخصصی خود به درمان مشکلات اسکلتی-عضلانی و بهبود کیفیت زندگی بیماران می‌پردازد. اگر به دنبال درمان‌های کم‌تهاجمی و مؤثر برای بازتوانی هستید، دکتر خالدی گزینه‌ای قابل اعتماد است. برای دریافت مشاوره می توانید از طریق دکمه دریافت نوبت اقدام کنید.

منابع
ncbi
excelpainandspine

کلام پایانی

بله، اما پزشک باید ابتدا با انجام آزمایشات لازم، اطمینان حاصل کند که علت درد فشار بر عصب سیاتیک توسط عضله پیریفورمیس است.

بسته به شدت علائم، ممکن است تزریق هر چند ماه یک‌بار تکرار شود. پزشک تعیین می‌کند که چه زمانی تزریق مجدد لازم است.

عوارض جانبی نادر هستند، اما ممکن است شامل درد موقت در محل تزریق یا واکنش‌های آلرژیک به داروها باشد.

لیست نظرات

فرشته باقری

من با یکبار تزریق دردم خیلی خیلی کم شد واقعا از آقای دکتر خالدی ممنونم

ماهرخ عبدی

کلینیک دکتر خالدی عالیه من واقعا به کار ایشون ایمان دارم

رضا قلی زاده

روش خیلی خوبیه آدم جراحی نکنه خیلی بهتره


دکتر محسن خالدی - متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در تهران